Alignment of Evagrius's Gnostikos and works cited

1. The ascetics will understand the deep purposes of asceticism; the knowers (gnostikoi) will behold matters of knowledge.

ܩܕ ܝܕܘܥ̈ܬܢܐ ܘܣܥܪ̈ܝ ܣܘܥܪ̈ܢܐ܆ ܢܣܬܟܠܘܢ ܡ̈ܠܐ ܕܣܘܥܪ̈ܢܐ. ܫܐܘ̈ܠܐ ܕܝܢ ܕܝܕܥܬܐ ܢܚܙܘܢ ܝܕܘܥ̈ܬܢܐ

2. The ascetic is one who is concerned solely with the achievement of perfect freedom in the portion of the soul subject to compulsions.

ܩܗ ܣܥܪ ܣܘܥܪ̈ܢܐ ܐܝܬܘܗܝ܆ ܗܘ ܕܡܢܬܐ ܕܚܫܘܫܘܬܐ ܕܢܦܫܗ ܩܢܐ ܕܠܐ ܚܫܐ

<γ´>Γνωστικὸς δὲ ὁ ἁλὸς μὲν λόγον ἐπέχων τοῖς ἀκαθάρτοις, φωτὸς δὲ τοῖς καθαροῖς .

3. But the Knower [gnostikos] has the significance [logos] of salt for the impure and light for the pure. (cf. Mt 5:13-14)

ܩܘ ܝܕܘܥܬܢܐ ܕܝܢ ܐܝܬܘܗܝ ܗܘ ܕܒܕܡܘܬ ܡܠܚܐ ܐܝܬܘܗܝ ܠܛܡ̈ܐܐ: ܘܐܝܟ ܢܘܗܪܐ ܠܕܟ̈ܝܐ

<δ´>Ἡ μὲν ἔξωθεν ἡμῖν συμβαίνουσα γνῶσις, διὰ τῶν λόγων ὑποδεικνύειν πειρᾶται τὰς ὕλας· ἡ δὲ ἐκ Θεοῦ χάριτος ἐγγινομένη, αὐτοψεὶ τῇ διανοίᾳ παρίστησι τὰ πράγματα, πρὸς ἃ βλέπων ὁ νοῦς, τοὺς αὐτῶν λόγους προσίεται· ἀντίκειται δὲ τῇ μὲν προτέρᾳ <ἡ πλάνη· τῇ δὲ δευτέρᾳ> ὀργὴ καὶ θυμός· <καὶ τὰ τούτοις παρακολουθοῦντα>.

4. The knowledge that reaches us from external [things] tries by means of the logoi to indirectly teach material [things]. However the [knowledge] which by God’s grace is innate [within us] directly presents matters to the mind; and in beholding them, the nous welcomes their logoi. And opposing the first is <error; against the second is> anger and indignation <and what flows from them>.

ܩܙ ܝܕܥܬܐ ܕܠܒܪ ܡܢܢ ܓܕܫܐ ܒܢ. ܒܝܕ ܡ̈ܠܐ ܡܚܘܝܐ ܠܢ ܡܠܘܐܗ: ܗܝ ܕܝܢ ܕܡܢ ܛܝܒܘܬܗ ܕܐܠܗܐ ܗܘܝܐ ܨܐܝܕܝܢ. ܗ̈ܢܝܢ ܨ̈ܒܘܬܐ ܚܬܝܬܐܝܬ ܡܚܘܝܐ ܠܬܪܥܝܬܐ. ܕܒܗܝܢ ܚܐܪ ܗܘܢܢ: ܘܥܠܝܗܝܢ ܡܦܩ ܡ̈ܠܐ. ܐܝܬ ܠܗ ܕܝܢ ܣܩܘܒܠܐ ܠܗܝ ܝܕܥܬܐ ܕܡܢ ܠܒܪ ܛܘܥܚ. ܠܗܕܐ ܕܝܢ ܕܬܪ̈ܬܝܢ ܚܡܬܐ ܘܪܘܓܙܐ. ܘܗ̈ܢܝܢ ܕܠܗܠܝܢ ܢܩ̈ܝܦܢ

<ε´>Πᾶσαι τῷ γνωστικῷ ὁδοποιοῦσιν αἱ ἀρεταί· ὑπὲρ δὲ πάσας ἡ ἀοργησία. Ὁ γὰρ γνώσεως ἐφαψάμενος καὶ πρὸς ὀργὴν ῥᾳδίως κινούμενος, ὅμοιός ἐστι τῷ σιδηρᾷ περόνῃ τοὺς ἑαυτοῦ ὀφθαλμοὺς κατανύττοντι.

5. All virtues clear the road before the Knower; but superior to all other [virtues] is freedom from anger. Indeed, one who has touched knowledge yet is easily moved to anger is like a man who pierces himself in the eyes with a metal stylus.

ܩܚ ܟܠܗܝܢ ܡܝܬܪ̈ܬܐ ܡ̈ܕܝܠܢ ܐܘܪܚܐ ܩܕܡ ܝܕܘܥܬܢܐ. ܝܬܝܪ ܕܝܢ ܡܢ ܟܠܗܝܢ܆ ܗܕܐ ܕܠܐ ܢܣܩ ܪܘܓܙܗ. ܗܘ ܓܝܪ ܕܐܬܩܪܒ ܠܘܬ ܝܕܥܬܐ: ܘܕܠܝܠܐܝܬ ܡܬܬܙܝܥ ܒܪܘܓܙܐ܆ ܕܡܐ ܠܗܘ ܕܒܡܚܛܐ ܕܦܪܙܠܐ ܥ̈ܝܢܘܗܝ ܡܕܥܨ

6. The Knower can remain secure in going down among [the brethren] because he does not make a habit of going down among [them]. Additionally, he strives to practice all the virtues, equally, continuously, and in proper order; for there is an orderly sequence among them and within himself; for the intellect is naturally betrayed by that which is weakest.

ܩܛ ܢܙܕܗܪ ܝܕܘܥܬܢܐ ܒܡܬܬܚܬܝܢܘܬܗ܆ ܕܠܐ ܢܛܥܐ ܘܢܨܛܒܥ ܠܗ ܒܗ. ܘܢܬܚܦܛ ܕܟܠܗܝܢ ܡܝܬܪ̈ܬܐ ܫܘܝܐܝܬ ܢܓܡܘܪ. ܕܗ̈ܘܝ ܐܬܝܢ ܚܕܐ ܒܬܪ ܚܕܐ܆ ܡܛܠ ܕܡܟܢ ܗܘܢܢ ܕܢܫܬܠܡ ܡܢ ܗܝ ܕܡܬܒܨܪܐ

7. The Knower will at all times practice almsgiving and be ready to do good. And, if he lacks money, he will shake the branches of his soul. Because in all things it is his nature to do good by means of money. This is what was not done by the five virgins whose lamps went out.

ܩܝ ܝܕܘܥܬܢܐ ܒܟܠܙܒܢ ܢܕܪܫ ܢܦܫܗ ܠܪ̈ܚܡܐ. ܘܠܡܥܒܕ ܛ̈ܒܬܐ ܢܬܛܝܒ. ܐܢ ܕܝܢ ܥܠ ܟܣܦܐ ܣܢܝܩ܆ ܢܙܝܥ ܡܐܢܐ ܕܢܦܫܗ. ܟܠܡܕܡ ܓܪ ܡܟܢ ܐܦ ܕܠܐ ܟܣܦܐ ܠܡܥܒܕ ܪ̈ܚܡܐ: ܗܠܝܢ ܕܠܐ ܥܒ̈ܕܝܢ ܗܠܝܢ ܚܡܫ ܒܬ̈ܘܠܬܐ ܕܕܥܟܘ ܠܡܦܐ̈ܕܝܗܝܢ

8. It is shameful for the knower to be involved in a lawsuit, whether as plaintiff or defendant: if as plaintiff, [it is shameful] because he will not have endured patiently; if as defendent, because he he will have acted unjustly.

ܩܝܐ ܫܟܝܪܐ ܗܝ ܠܝܕܘܥܬܢܐ ܕܕܝܢܐ ܢܐܡܪ. ܐܢ ܡܬܛܠܡ ܘܐܢ ܛܠܡ. ܐܢ ܡܬܛܠܡ ܕܠܐ ܣܝܒܪ. ܘܐܢ ܛܠܡ ܡܛܠܬܗ ܕܛܠܘܡܘܬܐ.

ρια. αισχρον τωι γνωστικωι δικαζεσθαι ειτε αδικουμενωι ειτε αδικουντι· αδικου-μενωι μεν οτι ουκ υπεμεινε αδικουντι δε δι' αυτην την αδικιαν.

<θ´>Ἡ γνῶσις συντηρουμένη διδάσκει τὸν μετέχοντα αὐτῆς ὅπως ἂν διαφυλαχθῇ καὶ ἐπὶ μείζονα προέλθοι.

9. Knowledge, when it is preserved, teaches the one who possesses it how it may be safeguarded and progressively increased.

ܝܕܥܬܐ ܕܡܬܢܛܪܐ܆ ܗܝ ܡܠܦܐ ܠܡܩ̈ܒܠܢܝܗ: ܕܐܝܟܢ ܬܬܢܛܪ. ܘܐܝܟܢܐ ܬܗܘܐ ܡܫܬܘܫܛܐ ܠܩܕܡܝܗ

10. If only the Knower could, at the time when he interprets the Scriptures, be free from anger, hatred, sadness, bodily suffering and anxieties!

ܩܝܒ ܢܣܬܟܠ ܝܕܘܥܬܢܐ ܐܢ ܒܙܒܢܐ ܕܡܦܫܩ ܡܚܪܪ ܗܘ ܡܢ ܪܘܓܙܐ ܘܐܟܬܐ ܘܥܩܬܐ: ܘܚܫ̈ܐ ܕܦܓܪܐ ܘܨܦܬܐ

11. Avoid, before becoming perfected, meeting many people or frequenting them overmuch, lest your intellect be filled with images.

ܩܝܓ ܠܐ ܘܠܐ ܕܒ̈ܣܓܝܐ ܠܡܦܓܥ: ܥܕܡܐ ܕܒ̈ܛܒܬܐ ܡܨܛܒܥܝܢܢ. ܐܦ ܠܐ ܥܝܕܐ ܠܩܬ ܣ̈ܓܝܐܐ ܠܡܩܢܐ܆ ܕܠܐ ܢܬܡܠܐ ܗܘܢܢ ܗܓܓܐ

12. Those things among what relates to praktike, physike, and theologike that are useful for our salvation, [we are] invited to speak about and to perform unto death. But those things that are indifferent it is not necessary to speak about or to perform, because of those who are easily scandalized.

ܩܝܕ ܡܕܡ ܕܚܫܚ ܠܚܝ̈ܝܢ ܡܢ ܥܒ̈ܕܐ ܕܡܝܬܪܘܬܐ: ܐܘ ܕܟܝܢܐ ܐܘ ܕܝܕܥܬܐ ܕܐܠܗܐ܆ ܗܠܝܢ ܠܡܐܡܪ ܘܠܡܣܥܪ ܥܕܡܐ ܠܡܘܬܐ ܙܕܩ. ܐܢ ܕܝܢ ܡܢ ܗܠܝܢ ܐܢܝ̈ܢ ܡܨ̈ܥܝܬܐ܆ ܠܐ ܠܡܐܡܪ ܐܠܨܐ ܘܠܐ ܠܡܥܒܕ. ܡܛܠ ܗܠܝܢ ܕܕܠܝܠܐܝܬ ܡܬܟܫܠܝܢ

<ιγ´>Δίκαιον τοῖς μοναχοῖς καὶ τοῖς κοσμικοῖς περὶ πολιτείας ὀρθῆς διαλέγεσθαι καὶ ὅσα τῆς φυσικῆς ἢ θεολογικῆς δόγματα σαφηνίζειν ἐκ μέρους, ὧν χωρὶς οὐδεὶς ὄψεται τὸν Κύριον .

13. It is proper for the knower to speak to monks and seculars concerning a proper way of life, as well as to explain in part doctrines concerning physike and theologike "without which no one will see the Lord." (Heb 12:14)

ܩܝܗ ܙܕܩ ܕ̈ܠܛܠܝܐ ܘܠܥܠܝܡ̈ܐ. ܥܠ ܥܒ̈ܕܐ ܕܡܝܬܪܘܬܐ ܠܡܡܠܠܘ. ܘܥܠ ܝܘܠܦܢܐ ܕܐܠܗܐ ܘܕܟܝܢܐ ܘܠܝܠ ܡܢ ܣܓܝ ܠܡܦܫܩܘ. ܕܕܠܐ ܗܠܝܢ ܓܝܪ ܠܐ ܐܢܫ ܚܙܐ ܠܡܪܝܐ

ριε. δει τοις παισι και τοις νεοις περι της πρακτικης διαλεγεσθαι και περι της θεολογιας και της φυσιολογιας ολιγον τι εξηγεισθαι οτι ανευ τουτων ουδεις τον κυριον οραι.

14. To priests alone, [and only to those who are among the best, reply if they question you what is symbolized by the mysteries they perform and which purify the interior man: the vessels which they receive designate the passionate part of the soul and the rational part; concerning their inseparable mixture, the power of each, and the accomplishing of the activities of each in view of a single purpose. And tell them, too, who is the symbol of that which perfects them, and who they are who, with him, repel those that those who erect obstacle[s] to pure conduct; and, among living beings, who have the memory and some do not.

ܩܝܘ ܠܟܗ̈ܢܐ ܒܠܚܘܕ ܦܢܐ ܦܬܓܡܐ ܡܐ ܕܡܫܐܠܝܢ ܠܟ܆ ܘܠܗܢܘܢ ܕܚܦܝܛܝܢ ܒܠܚܘܕ ܒܕܚܠܬ ܐܠܗܐ. ܕܡܢ ܐܢܘܢ ܪ̈ܐܙܐ ܕܡܢܗܘܢ ܡܬܓܡܪ̈ܝܢ: ܘܠܒܪܢܫܢ ܓܘܝܐ ܡܪܟܝܢ. ܘܕܡܩܒܠܢܐ ܘܒܚܘܪܐ ܕܒܢ. ܬܚܘܝܬܐ ܐܝܬܘܗܝ ܕܡ̈ܢܘܬܐ ܕܚܫܘܫܘܬܐ ܕܢܦܫܐ ܘܕܚܫܘܒܬܢܘܬܗ. ܘܐܝܢܘ ܚܘܠܛܢܗܘܢ ܕܠܐ ܡܬܦܪܫ. ܘܐܡܬܝ ܥܠܒܐ ܡܢܬܐ ܠܚܒܪܬܗ: ܘܕܟܠ ܚܕ ܚܕ ܡܢ ܣܘܥܪ̈ܢܐ: ܡܡܠܝܢܐ ܐܝܬܘܗܝ ܕܚܕ ܛܘܦܣܐ. ܐܡܪ ܠܗܘܢ ܕܝܢ ܬܘܒ܆ ܕܗܘ ܕܗܠܝܢ ܥܒܕ ܪܐܙܐ ܕܡܢ ܐܝܬܘܗܝ. ܘܐܝܠܝܢ ܐܢܘܢ ܗܠܝܢ ܕܥܡܗ ܪ̈ܕܦܝܢ: ܠܗܠܝܢ ܕܟܠܝܢ ܕܢܚܘܢ ܒܕܟܝܘܬܐ. ܘܕܡܢܗܝܢ ܕܚ̈ܝܘܬܐ ܐܝܬ ܠܗܝܢ ܥܘܗܕܢܐ܆ ܘܡܢܗܝܢ ܠܝܬ ܠܗ̈ܝܢ

ριϛ. τοις ιερευσι μονον αποκρινον σε ερωτωσι και τοις εν τηι θεοσεβειαι σπευ- δουσι μονον τι εστι τα μυστηρια | υπ' αυτων αποτελουμενα τε και του εντος ημων ανθρωπου καθαριζοντα και οτι το εν ημιν υποδεχομενον και το δοκιμαζον αποδειξις εστι του παθητου της ψυχης και του λογιστικου και τις η συμμιξις αυτων ου δια-κρινομενη και οποτε μερος μερους υπερισχυει και οτι εν εκαστον των πραγματων πληρωτικον εστιν ενος τυπου· ειπε δε αυτοις παλιν τινος ο ταυτα ποιων συμβολον εστι και τινες οι μετ' αυτου τους καθαρως ζην κωλυοντας αποδιωκοντες και οτι των θηριων τα μεν εχει μνημην τα δε ου.

<ιε´>Γνώριζε καιρῶν καὶ βίων καὶ ἐπιτηδευμάτων τοὺς λόγους καὶ τοὺς νόμους, ἵνα ἔχῃς ἑκάστῳ τὰ συμφέροντα ῥᾳδίως λέγειν.

15. Learn to know the logoi and the laws of circumstances ["fitting times"], [ways of] life, and occupations, so that you can easily tell each what is useful for him.

ܩܝܙ ܐܣܬܟܠ ܙܒܢܐ ܕܡ̈ܠܐ ܘܕܥܒ̈ܕܐ ܕܢܡ̈ܘܣܐ. ܕܢܗܘܐ ܐܝܬ ܠܟ ܠܡܡܠܠܘ ܥܠ ܐܝܠܝܢ ܕܡܥܕܪ̈ܢ

ριζ. εννοει χρονον των λογων τε και των εργων των νομων ινα εχηις λεγειν περι των συμφεροντων.

16. It is necessary that you have the matter for the explanation of what is said, and that you embrace everything, even if a part escapes you. For it is indeed proper to an angel that nothing of what is upon the earth escapes it.

ܩܝܚ ܘܠܐ ܕܝܢ ܕܗܘܐ ܐܝܬ ܠܟ ܡܠܘܐܐ ܠܦܘܫܘܐ ܕܗܠܝܢ ܟܠܗܝܢ ܕܡܬܐܡܪ̈ܢ. ܘܢܣ̈ܦܩܢ ܠܟ ܟܠܗܝܢ ܨ̈ܒܘܬܐ. ܐܦܢ ܢܗܘܐ ܕܚܕܐ ܡܢ ܡ̈ܢܘܬܗܝܢ ܦܠܛܐ ܠܢ. ܕܡܠܐܟܐ ܓܝܪ ܐܝܬܝܗ ܕܠܐ ܬܛܥܝܘܗܝ ܚܕܐ ܡܢ ܗܠܝܢ ܕܒܐܪܥܐ

ριη. δει σε εχειν ικανως εις εκδιηγησιν παντων των ειρημενων και αρκεισθω σοι παντα τα πραγματα (= τα οντα) ει και τι των αυτων μερων ημας εκφευγει· | αγγελου γαρ εστι μηδεν των επι γης αυτον λανθανειν.

17. It is necessary also to know the definitions of things, especially those of the virtues and vices; this, indeed, is the source [and the beginning] of knowledge and ignorance, of the kingdom of heaven and of torment.

ܩܝܛ ܐܠܨܐ ܕܬܚܘܡ̈ܐ ܕܨܒ̈ܘܬܐ ܠܡܕܥ܆ ܚܬܝܬܐܝܬ܆ ܕܡܝܬܪ̈ܬܐ ܘܒܝ̈ܫܬܐ. ܗܠܝܢ ܓܝܪ ܐܝܬܝܗܝܢ ܡܒܘܥܐ ܘܪܝܫܐ ܕܝܕܥܬܐ ܘܕܠܐ ܝܕܥܬܐ: ܘܕܡܠܟܘܬܐ ܕܫܡܝܐ: ܘܕܡܣܡ ܒܪܫܐ.

ριθ. αναγκαιον τους των πραγματων ορους γιγνωσειν και περισσοτερον τους των αρετων και των κακιων· αυται γαρ πηγαι και αρχη της τε γνωσεως και της αγνωσιας και της βασιλειας του ουρανου και της κατακρισεως.

18. It is necessary to search, therefore, concerning allegorical and literal passages relevant to the praktike, physike, and theologike. [1] If it is relevant to the praktike it is necessary to examine whether it treats [1a] of thumos and what comes from it, [1b] or rather of epithumia and what follows it, [1c] or again of the nous and its movements. [2] If it is pertains to the physike, it is necessary to note whether it makes known one of the doctrines concerning nature, and which one. [3] And if it is an allegorical passage concerning theologike it is necessary to examine as far as possible whether it provides information on the Trinity and whether it is seen [in its] simplicity or seen as The Unity. But if it is none of these, then it is a simple contemplationor perhaps makes known a prophecy

ܩܟ ܘܠܐ ܠܢ ܕܢܣܬܟܠ܆ ܐܦ ܦܠܐܬ̈ܐ ܕܪ̈ܐܙܐ܆ ܐܦ ܦܫܝܛܬܐ. ܕܐܢ ܥܠ ܕܘܒܪ̈ܐ ܕܡܝܬܪܘܬܐ ܐܘ ܕܟܝ̈ܢܐ: ܐܘ ܕܝܕܥܬܐ ܕܐܠܗܐ ܐܝܬܝܗܝܢ. ܘܐܢ ܥܠ ܕܘܒ̈ܪܐ ܐܡܪ̈ܢ. ܢܣܬܟܠ ܐܢ ܥܠ ܚܡܬܐ ܐܘ ܥܠ ܗܠܝܢ ܕܓܕܝ̈ܫܢ ܡܢܗ ܐܡܪ̈ܢ: ܐܘ ܥܠ ܪ̈ܓܝܓܬܐ ܘܥܠ ܗܠܝܢ ܕܢܩ̈ܝܦܢ ܠܗܝܢ: ܐܘ ܥܠ ܗܘܢܢ ܘܙܘܥ̈ܘܗܝ. ܐܢ ܕܝܢ ܥܠ ܗܠܝܢ ܕܟܝܢܐ. ܘܠܐ ܕܢܚܘܪ. ܕܠܡܐ ܥܠ ܬܓܡ̈ܐ ܕܟܝ̈ܢܐ ܡܕܡ ܪ̈ܡܙܢ: ܘܥܠ ܐܝܠܝܢ ܕܡܢܗܘܢ. ܐܢ ܕܝܢ ܥܠ ܐܠܗܘܬܐ ܗܝ ܦܠܐܬܐ ܕܐܡܝܪܐ܆ ܟܡܐ ܕܐܝܬ ܒܚܝܠܢ ܠܡܒܨܐ. ܐܢ ܕܝܢ ܥܠ ܬܠܝܬܝܘܬܐ ܩܕܝܫܬܐ ܡܘܕܥܐ܆ ܘܗܝ ܗܕܐ ܦܫܝܛܐܝܬ܆ ܐܘ ܫܡܐ ܕܐܚܪܢܐ ܡܕܡ ܥܡܗ ܡܘܕܥܐ ܐܢ ܕܝܢ ܘܠܐ ܚܕܐ ܡܢ ܗܠܝܢ. ܚܙܬܐ ܗܝ ܫܚܝܡܬܐ܆ ܐܘ ܢܒܝܘܬܐ ܡܘܕܥܐ

ρκ. δει ημας συνιεναι και τας αλληγοριας των μυστηριων και τα αισθητα ει περι της πρακτικης εισιν η περι της φυσεως η της θεου γνωσεως· και ει περι της πρακτικης εννοωμεν ει περι θυμου η περι των εξ αυτου συμφορων η περι επιθυμιων και των αυταις επακολουθουντων η περι του νοος και των αυτου κινησεων· ει δε περι των φυσεως δει ημας βλεπειν ειποτε περι των ταξεων (αξιωματων) των φυσεων και περι των τοιουτων σημαινει· ει δε περι θεοτητος εστιν αλληγρουμενου ποσως κατα δυναμιν εραυναν· ει δε | περι της αγιας τριαδος γνωριζει και τουτο απλως η τροπικως (κατα μετονομασιαν) ει δε ουδεν τουτων οραμα εστι ψιλον η προφητειαν γνωριζον.

19. It is good to know also the customary [terminology] of the sacred Scriptures, and to establish them as far as possible by means of proofs.

ܩܟܐ ܫܦܝܪ ܠܡܕܥ ܥܝܕܐ ܐܟܬ̈ܒܐ ܐ̈ܠܗܝܐ. ܘܗܘ ܗܢܐ ܐܝܟ ܕܡܫܟܚܝܢ ܚܢܢ. ܒܝܕ ܣܗ̈ܕܘܬܐ ܠܡܩܝܡܘ

ρκα. καλον την των αγιων γραφων συνηθειαν γιγνωσκειν και αυτο τουτο καθοσον δυναμεθα δια τεκμηριων παρισταναι.

20. It is necessary to know this: that all texts of an ethical character do not comprise a contemplation of an ethical character; no more does a text concerning nature [comprise] a contemplation on nature; but such as is of an ethical character comprises a contemplation of nature; and such as treat of nature comprise a contemplation of ethics, and the same for theology. What is said, in effect, of the fornication and the adultery of Jerusalem, [cf. Ez. 16:15-34] the animals of dry land and waters, and the birds, the clean and the unclean, [cf. Lev.11:2-19] the sun that "rises, sets, and returns to its place," [cf. Eccl.1:5] relate : in the first place to theology; in the second place to ethics; and in the third place to physics. Now the first text relates to ethics and the two others to physics.

ܩܟܒ ܘܗܕܐ ܬܘܒ ܢܕܥ܆ ܕܠܘ ܟܠ ܦܬܓܡܐ ܕܡܪܬܝܢܘܬܐ ܐܝܬ ܒܗ: ܐܦ ܣܘܟܠܗ ܕܡܪܬܝܢܘܬܐ ܗܘ. ܐܦ ܠܐ ܗܘ ܕܟܝܢܐ ܣܘܟܠܗ ܕܟܝܢܐ ܗܘ. ܐܠܐ ܐܦ ܡܪܬܝܢܐ ܡܘܕܥ ܥܠ ܟܝܢܐ. ܘܗܘ ܕܟܝܢܐ. ܐܝܬܘܗܝ ܡܪܬܝܢܐ. ܘܗܢܐ ܬܘܒ ܐܡܪ ܥܠ ܐܠܗܘܬܐ ܩܟܔ ܗܘ ܓܝܪ ܕܐܡܪ ܥܠ ܙܢܝܘܬܐ ܘܥܠ ܓܝܪܘܬܐ ܕܐܪܫܠܡ: ܘܥܠ ܚ̈ܝܘܬܐ ܕܝܒܫܐ ܘܕܡ̈ܝܐ ܘܕܦܪ̈ܚܬܐ: ܘܕܕ̈ܟܝܢ ܘܕܠܐ ܕܟ̈ܝܢ: ܘܕܕܢܚ ܫܡܫܐ ܘܥܪܒ ܘܠܕܘܟܬܗ ܢܓܕ܆ ܗܠܝܢ ܡܢ ܩܪܝܢܗܝܢ ܡܣܬܒܪ ܕܡܘܕܥ ܥܠ ܡܕܡ ܐܚܪܝܢ. ܣܘܟܠܗܝܢ ܕܝܢ ܐܝܬܘܗܝ ܡܕܡ ܐܚܪܝܢ. ܗܘ ܓܝܪ ܕܥܠ ܙܢܝܘܬܐ ܕܐܘܪܫܠܡ܆ ܡܘܕܥ ܥܠ ܐܠܗܘܬܐ. ܟܕ ܡܣܬܒܪ ܕܡܪܬܝܢܐ ܗܘ. ܘܗܘ ܕܚ̈ܝܘܬܐ ܕܕ̈ܟܝܢ ܘܕܠܐ ܕܟ̈ܝܢ. ܡܣܬܒܪ ܕܐܝܬܘܗܝ ܕܟܝܢܐ. ܐܝܬܘܗܝ ܕܝܢ ܦܬܓܡܐ ܕܡܪܬܝܢܘܬܐ. ܗܘ ܕܝܢ ܕܫܡܫܐ ܐܝܬܘܗܝ ܕܟܝܢܐ. ܘܗܐ ܡܣܬܒܪ ܗܘܐ܆ ܕܗܘ ܦܬܓܡܐ ܩܪܡܝܐ ܐܝܬܘܗܝ ܗܘܐ ܡܪܬܝܢܐ. ܘܗܠܝܢ ܕܝܢ ܬܪ̈ܝܢ ܕܟܝܢܐ

ρκβ. και τουτο παλιν γιγνωσκωμεν οτι ου παντος ρυματος παραινεσιν εχοντος και το νοητον παραινετικον ουδε παντος φυσικου και το νοητον φυσικον αλλα και το προτρεπτικον σημαινει περι φυσεως και το φυσικον εστι προτρεπτικον και τουτο παλιν λεγει περι της θεοτητος. ρκγ. το λεγον περι της πορνειας και της μοιχειας Ιερουσαλημ και περι θηριων του τε ξηρου και της θαλασσης και των πετεινων και των καθαρων και των ακα-θαρτων και της ανατολης του ηλιου και της δυσεως τουτων | το αναγνωσμα δοκει δηλουν αλλο το δε νοητον αλλο τι εστι. το γαρ περι της πορνειας Ιερους. γνωριζει περι της θεοτητος δοκουν προτρεπτικον ειναι και το των καθαρων και ακαθαρτων θηριων δοκει ειναι φυσικον, εστι δε ρημα παραινεσεως το δε του ηλιου εστι φυσι-κον (?)· και εδοξε το πρωτον ρημα ειναι παραινετικον, τα δε δυο αλλα φυσικα.

<κα´>Τοὺς τῶν ψεκτῶν προσώπων λόγους οὐκ ἀλληγορήσεις, οὐδὲ ζητήσεις τι πνευματικὸν ἐν αὐτοῖς, πλὴν εἰ μὴ δι’ οἰκονομίαν ὁ Θεὸς ἐνήργησεν, ὡς ἐν τῷ Βαλαὰμ καὶ Καϊάφᾳ , ἵνα ὁ μὲν περὶ γενέσεως, ὁ δὲ περὶ θανάτου τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν προείπῃ.

21. Do not allegorize the words of blameworthy persons and do not seek anything spiritual in them, unless through his divine plan God has acted [through them], as in the cases of Balaam (cf. Num 24: 17-19) and Kaiphas: (cf. Jn 11:49-51) for the former predicted the birth, and the second the death of the Savior.

ܩܟܕ ܡ̈ܠܐ ܕܦܪ̈ܨܘܦܐ ܡܨܥܪ̈ܐ܆ ܠܐ ܬܣܒܪ ܕܐܝܬ ܒ̈ܗܝܢ ܪܐܙܐ܆ ܘܠܐ ܬܒܥܐ ܒܗ̈ܝܢ ܡܕܡ ܪܘܚܢܐ. ܐܠܐ ܐܢ ܒܡܕܒܪܢܘܬܐ ܣܥܪ ܐܠܗܐ ܐܝܟ ܕܒܒܠܥܡ ܘܒܩܝܦܐ: ܕܩܕܡ ܐܡܪ ܗܘ ܥܠ ܡܘܠܕܗ ܕܦܪܘܩܢ: ܘܩܝܦܐ ܥܠ ܡܘܬܗ

ρκδ. λογους αισχρων προσωπων μη οιου περιεχειν μυστηρια μηδε τι πνευματι- κον εν αυτοις επιζητει· αλλ' οικονομικως ενεργει ο θεος ως εν βαλααμ και καιαφα ων ο μεν περι της του σωτηρος γεννησεως ο δε περι του θανατου αυτου προειπεν.

<κβ´>Δεῖ δὲ μὴ σκυθρωπὸν εἶναι τὸν γνωστικὸν μηδὲ δυσπρόσι-τον· τὸ μὲν γὰρ ἀγνοοῦντός ἐστι τοὺς λόγους τῶν γινομένων· τὸ δὲ μὴ βουλομένου πάντας ἀνθρώπους σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν .

22. It is necessary that the Knower be neither gloomy nor intimidating. For the first is ignorance of the logoi of things which have come into existence; the second is not desiring "that all men be saved and come to Knowledge of the truth." (1Tim 2.4)

ܩܟܗ ܠܐ ܘܠܐ ܠܗ ܠܝܕܘܥܬܢܐ ܕܗܘܐ ܟܡܝܪ: ܘܠܐ ܚܘܝܚ ܨܝܕ ܗܠܝܢ ܕܩܪܒܝܢ ܨܐܕܘܗܝ. ܗܝ ܓܝܪ ܕܗܘܐ ܐܢܫ ܟܡܝܪ܆ ܕܓܒܪܐ ܗܝ ܕܠܐ ܡܦܣ ܒܡ̈ܠܐ ܗܠܝܢ ܕܗ̈ܘܝܢ. ܘܕܠܐ ܢܗܘܐ ܦܨܝܚ ܨܝܕ ܗܠܝܢ ܕܩܪܒܝܢ ܨܐܕܘܗܝ. ܕܓܒܪܐ ܗܝ ܕܠܐ ܨܒܐ ܕܟܠܢܫ ܢܚܐ ܘܢܐܬܐ ܠܝܕܥܬܐ ܕܫܪܪܐ

ρκε. ου πρεπει τον γνωστικον ειναι στυγνον και | αχαριστον προς τους αυτωι παραβαλλοντας· το γαρ ειναι λυπηρον ανδρος εστιν ουκ επισταμενου τους των οντων (?) λογους και το ειναι ουχ ιλαρον προς τους αυτωι πλησιαζοντας ανδρος εστιν ου θελοντος παντας ανθρωπους σωθηναι και εις επιγνωσιν αληθειας ελθειν.

23. It is necessary sometimes to feign ignorance because those who question are not worthy of an answer: and [in this] you will be truthful, since you are linked to a body and you [thus] do not yet possess complete knowledge.

ܩܟܘ ܐܠܨܐ ܒܙܒܢ ܕܢܣܒܪ ܥܠ ܢܦܫܢ ܕܠܐ ܝܕܥܝܢܢ܆ ܡܛܠ ܗܢܘܢ ܕܡܫܐܠܝܢ ܠܢ ܕܠܐ ܫܘܝܢ ܕܢܫܡܥܘܢ. ܡܬܗܝܡܢ ܐܢܬ ܕܝܢ ܐܢ ܐܡܪ ܐܢܬ ܕܦܓܪܢܐ ܐܝܬܝܟ. ܘܠܝܬ ܠܟ ܝܕܥܬܐ ܚܬܝܬܬܐ ܗܫܐ ܕܨܒܘܬܐ

ρκϛ. αναγκαιον ενιοτε ημας υποκρινεσθαι μηδεν ειδεναι δια τους ημας ερω- τωντας ακροασθαι δε ουκ αξιους οντας· πιστευηι δε λεγων οτι σωματικος ων ουκ εχεις νυν γνωσιν ακριβη των πραγματων.

<κδ´>Πρόσεχε σεαυτῷ μήποτε κέρδους ἕνεκεν ἢ τοῦ εὐπαθεῖν, ἢ δόξης χάριν παρερχομένης, εἴπῃς τι τῶν ἀπορρήτων καὶ βληθῇς ἔξω τῶν ἱερῶν περιβόλων, ὡς καὶ αὐτὸς ἐν τῷ ναῷ τὰ τῆς περιστερᾶς τέκνα πιπράσκων .

24. Take care that you never, for the sake of profit, well-being, or fleeting glory, talk about those things which should not be revealed, and [thus] be cast out of the sacred precincts, like those selling the pigeon chicks in the temple. (cf. Mt 21, 12-13).

ܩܟܙ ܚܘܪ ܒܩܢܘܡܟ܆ ܕܠܡܐ ܡܛܠ ܥܠܬܐ ܕܝܘܬܪ̈ܢܐ: ܐܘ ܕܢܗܘܐ ܠܟ ܕܫܦܝܪ ܐܘ ܕܫܘܒܚܐ ܥܒܘܪܐ: ܬܐܡܪ ܡܕܡ ܕܠܐ ܘܠܐ ܠܡܡܠܠܘ: ܘܬܫܬܕܐ ܡܢ ܚܪ̈ܘܪܐ ܐ̈ܠܗܝܐ: ܐܝܟ ܗܘ ܕܒܗܝܟܠܐ ܡܙܒܢ ܗܘܐ ܒ̈ܢܝ ܝ̈ܘܢܐ

ρκζ. προσεχε σαυτωι μηποτε δι' αιτιαν κερδους η ευπαθειας η κενοδοξιας προς-καιρου τι λεγηις ου πρεπον λεγεσθαι και εξω της θειας ελευθεριας (?) εκβληθηις ως ο εν τωι ιερωι περιστερας πωλων.

25. [Concerning] those who dispute without having Knowledge: it is necessary to make them approach the truth by proceeding not from the end, but from the beginning; and it is not necessary for gnostikoi to tell the young anything, nor to let them touch books of this sort, for they are not able to resist the falls that this contemplation entails. That is why, to those who are still besieged by passions it is necessary to speak not words of peace, but how they will triumph over their adversaries: indeed, as Ecclesiastes says, "there is no discharge [from service] on the day of battle."(Eccl. 8:8) Those, therefore, who are still afflicted with the passions and who peer into the logoi of bodies and incorporeal [beings] resemble invalids who [carry on] discuss[ions] concerning health. For it is when the soul is [only] with difficulty shaken by the passions that it is invited to taste these sweet rays of honey.

ܩܟܚ ܠܗܠܝܢ ܕܕܠܐ ܝܕܥܬܐ ܡܬܚܪܝܢ. ܠܘ ܡܢ ܫܘܠܡܐ ܐܠܐ ܡܢ ܫܘܪܝܐ ܘܠܐ ܠܡܩܪܒܘ ܠܫܪܪܐ. ܠܛ̈ܠܝܐ ܕܝܢ ܠܐ ܗܠܝܢ ܕܝܕܘܥܬܢܐ ܠܡܐܡܪ. ܐܦ ܠܐ ܠܟܬ̈ܒܐ ܕܕܐܝܟ ܗܠܝܢ: ܠܡܬܩܪܒܘ ܠܘܬܗܘܢ ܠܡܫܒܩ. ܠܐ ܓܝܪ ܡܫܟܚܝܢ ܠܡܩܡ ܩܕܡ ܫܪ̈ܥܬܐ ܕܢܩ̈ܝܦܢ ܠܗܕܐ ܚܙܬܐ. ܡܛܠ ܗܕܐ ܠܗܢܘܢ ܕܟܬܝܫܝܢ ܡܢ ܗܠܝܢ ܚܫ̈ܐ ܠܘ ܡ̈ܠܐ ܕܫܝܢܐ ܙܕܩ ܠܡܐܡܪ܆ ܐܠܐ ܕܐܝܟܢܐ ܢܬܢܩܡܘܢ ܡܢ ܒܥܠܕܒ̈ܒܝܗܘܢ. ܠܝܬ ܓܝܪ ܣܒܪܬܐ ܒܝܘܡܐ ܕܩܪܒܐ: ܐܝܟ ܕܐܡܪ ܩܘܗܠܬ ܩܟܛ ܗܠܝܢ ܗܟܝܠ ܕܟܬܝܫܝܢ ܡܢ ܚܫ̈ܐ: ܘܡܥܩܒܝܢ ܥܠ ܡ̈ܠܐ ܕܡܓܫ̈ܡܐ ܘܠܐ ܡ̈ܓܫܡܐ܆ ܕܡܝܢ ܠܒ̈ܢܝ ܐܢܫܐ ܟܪ̈ܝܗܐ: ܕܕܪܫܝܢ ܥܠ ܚܘܠܡܢܐ

ρκη. τους ανευ γνωσεως πολεμιζοντας ουκ απο της τελειοτητος αλλ' απο της αρχης δει προσαγειν | τηι αληθειαι, τοις δε νηπιοις μη τα των γνωστικων υπομηνυσαι μηδε τοιαυτα βιβλια αυτοις εγχειρισαι· ου γαρ εχουσιν αντιστηναι ολισθημασι ταυτης της θεωριας ακολουθοις· δια τουτο τοις υπο τουτων των παθων κατεχομενοις ουκ δικαιον λογους της ειρηνης λεγειν αλλα πως αμυνουνται τους πολεμιους οτι ουκ εστιν αποστολη εν ημεραι πολεμου κατα τον εκκλησιαστην (eccl. 8, 8) . ρκθ. οι υπο τα παθη οντες και περι των λογων των τε ενσωματων και των ασωματων εραυνωντες ομοιοι νοσηλευουσι περι της υγιειας ζητουσιν.

26. These [should] not be the same occasions: - [1] that of explication and [2] that of [investigative] discussion. And it is necessary to reprimand those who prematurely raise objections; for this is indeed the habit of heretics and those who [enjoy] controversy.

ܩܠ ܠܡܛܥܡ ܕܝܢ ܡܢ ܗܠܝܢ ܟܟܪ̈ܝܬܐ ܡܠܝܬ ܚܘܠܡܢܐ ܕܝܕܥܬܐ: ܗܝܕܝܢ ܙܕܩ ܠܢ܆ ܐܡܬܝ ܕܡܢ ܚܫ̈ܐ ܕܢܦܫܐ ܠܐ ܡܬܬܙܝܥܝܢܢ. ܠܘ ܗܘܝܘ ܙܒܢܐ ܕܕܪܫܐ ܘܕܦܘܫܩܐ. ܡܛܠ ܗܕܐ ܘܠܐ ܕܢܟܐܐ ܒܗܠܝܢ ܕܕܠܐ ܒܙܒܢܗܘܢ ܗܦܟܝܢ ܥܠܝܗ ܕܡܠܬܐ. ܐܘ ܕܗ̈ܪܣܝܘܛܐ ܓܝܪ ܐܘ ܕܚܪܝܝܐ ܐܝܬܘܗܝ ܗܢܐ ܥܝܕܐ

ρλ. γευεσθαι των υγιεινων της γνωσεως εγκριδων τοτε ημας προσηκει οταν υπο των ψυχικων παθων μη σαλευωμεθα. ουκ ο αυτος καιρος ζητησεως και εξηγησεως, διο δει ημας επιτιμαν τοις ακαιρως | μεταξυ υπολαβουσι κατα δε τον λογον στρε-φουσιν· η γαρ αιρετικων εστι τουτο η αντιλογιστικων.

<κζ´>Μὴ ἀπερισκέπτως θεολογήσῃς, μηδέποτε ὁρίζου τὸ θεῖον· τῶν γὰρ <γεγονότων καὶ> συνθέτων εἰσὶν οἱ ὅροι.

27. Do not, without [careful] consideration, speak about God [in Himself]; nor should you ever define the Deity: for it is only of {things which are made or} are composite that there can be definitions.

ܩܠܐ ܠܐ ܡܡܬܘܡ ܕܠܐ ܚܘܫܒܐ ܬܐܡܪ ܥܠ ܐܠܗܐ ܡܕܡ. ܘܐܦ ܠܐ ܬܬܚܡܝܘܗܝ ܒܡܕܡ ܡܡܬܘܡ. ܕܗܠܝܢ ܓܝܪ ܕܗܘܘ ܘܐܬܪܟܒܘ ܐܝܬܝܗܘܢ ܬܚ̈ܘܡܐ

ρλα. μηποτε απερισκεπτως τι θεολογησηις μηδε τι αυτον (τον θεον) οριζηις ποτε οτι των τε γεγονοτων και των συνθετων οι οροι.

<κη´>.............................................. ........ὅτι μισεῖ κακίαν ὁ πειραθεὶς κακίαν, πεῖρα δὲ τῆς ἐγκαταλείψεως ἔγγονος.............................

28. Hold in your mind the five causes of abandonment, so that you may perceive the [kinds of] faint-heartedness which are destroyed by affliction. [1] Indeed, abandonment reveals virtue which is hidden. [2] When the former has been neglected, it reestablishes it through punishment. [3] And it becomes the cause of salvation for others. [4] And when virtue has become preeminent, it teaches humility to those who posses it [only] in part. [5] Indeed, he hates the evil which is the cause of the experience. Now experience is the offspring of abandonment, and this abandonment is the daughter of apatheia. [Guil rtrv. 136]¨{ γενικοὶ ἐγκαταλείψεων τρόποι . . . ὅτι μιδεῖ κακίαν ὁ πειραθεὶς κακίαν, πεῖρα δὲ τῆς ἐγκαταλείψεως ἔγγονος ιν Μαχ Ξονφ;} βυτ ηερε προβ; αἰτίαι - εἴδη [1 137] διὰ κεκρυμμένην ἀρετήν, ἵνα φανερωθῃ, . . .[2 138] πρὸς δοκιμήν . . .πρὸς κόλασιν;

ܩܠܒ ܗܘܝܬ ܥܗܝܕ ܐܢܬ ܠܗܠܝܢ ܚܡܫܐ ܐܣ̈ܟܡܝܢ ܕܐܝܬ ܠܡܬܕܪܟܢܘܬܐ܆ ܕܬܫܟܚ ܬܬܪܨ ܠܙܥܘܪ̈ܝ ܢܦܫܐ: ܘܠܐܝܠܝܢ ܕܬܚܒܝܢ ܒܥܩ̈ܬܗܘܢ. ܡܝܬܪܘܬܐ ܕܝܢ ܕܡܛܫܝܐ܆ ܒܝܕ ܡܬܕܪܟܢܘܬܐ ܡܬܓܠܝܐ. ܘܗܝ ܐܝܕܐ ܕܐܬܒܣܝܬ. ܒܝܕ ܡܣܡ ܒܪܫܐ ܥܛܦܐ ܠܕܘܟܬܗ: ܘܗܘܝܐ ܥܠܬܐ ܕܚܝܐ ܠܐܚܪ̈ܢܐ. ܘܐܡܬܝ ܕܡܝܬܪܘܬܐ ܕܥܒ̈ܕܐ ܥܡ ܝܕܥܬܐ ܬܫܬܟܚ܆ ܠܗܢܘܢ ܕܩܢܐܘܗ ܡܠܦܐ ܡܟܝܟܘܬܐ. ܣܢܐ ܓܝܪ ܠܒܝܫܬܐ ܗܘ ܕܢܣܝܗ. ܢܣܝܢܐ ܕܝܢ ܝܠܕܐ ܗܘ ܕܡܬܕܪܟܢܘܬܐ. ܗܝ ܕܝܢ ܡܬܕܪܟܢܘܬܐ܆ ܒܪܬܗ ܗܝ ܕܠܐ ܚܫܘܫܘܬܐ

ρλβ. μνημονευε τα πεντε της δοκιμασιας ειδη ινα εχηις ορθωσαι τους ολιγοψυ-χους και τους λυπηι εκλυομενους. η δε κρυπτη αρετη δια δοκιμασιας αποκαλυπτεται και η αμελουμενη δια καταδικης μετανερχεται και γιγνεται αιτια ζωης τοις αλλοις, και ει η πρακτικη μετα της γνωσεως συνυπαρχει τους αυτην κεκτημενους διδασκει ταπεινοφροσυνην. μισει γαρ την κακιαν ο αυτης πειραν λαβων η δε πειρα εκγονος εστι δοκμασιας, η δε δοκιμασια θυγατηρ της απαθειας (?) (ισως· της δε δοκιμ. θυγατ. η απαθεια).

<κθ´>Οἱ διδασκόμενοι λεγέτωσάν σοι ἀεὶ τό· φίλε προσανάβηθι ἄνω · αἰσχρὸν γάρ ἐστιν ἀναβάντα σε πάλιν ὑπὸ τῶν ἀκουόντων κατενεχθῆναι.

29. Those you teach are saying to you always: "[Friend], go up higher!" (Lk. 14:10). It would, indeed, be shameful (cf. Lk 14:9) having [once] ascended, for you to be brought down again by your hearers.

ܩܠܓ ܗܠܝܢ ܕܝܠܦܝܢ ܡܢܟ ܡܕܡ ܢܗܘܘܢ ܐܡܪܝܢ ܠܟ ܟܠܫܥ܆ ܪܚܡܝ ܐܬܘܪܒ ܠܥܠ. ܫܟܝܪܐ ܗܝ ܓܝܪ ܕܡܐ ܕܣܠܩܬ ܠܥܠ ܒܝܘܠܦܢܟ: ܬܘܒ ܡܢ ܫܡ̈ܘܥܝܟ ܬܬܚܬܐ ܠܬܚܬ

ρλγ. οι παρα σου τι μανθανοντες | λεγετωσαν αει φιλε προσαναβηθι ανωτερος (Lc. 14, 10) . αισχρον γαρ σε τηι διδαχηι σου ανω αναβαντα παλιν υπο των ακροατων σου κατω καταβιβαζεσθαι.

<λ´>Φιλάργυρός ἐστιν οὐχ ὁ ἔχων χρήματα, ἀλλ’ ὁ ἐφιέμενος τούτων· τὸν γὰρ οἰκονόμον εἶναί φασι βαλάντιον λογικόν.

30. Avarice lies not in possessing money, but in longing for it. The steward is said to be a reasoning purse.

ܩܠܕ ܪܚܡ ܟܣܦܐ ܐܝܬܘܗܝ܆ ܠܘ ܗܘ ܕܐܝܬ ܠܗ ܟܣܦܐ܆ ܐܠܐ ܗܘ ܕܪܓܝܓ ܠܡܩܢܝܗ. ܠܡܦܪܢܣܢܐ ܓܝܪ. ܟܝܣܐ ܡܠܝܠܐ ܡ̈ܠܝܠܐ ܩܪܝܢ ܠܗ

ρλδ. φιλαργυρος ουχ ο αργυριον εχων αλλ' ο κτασθαι επιθυμων· τον γαρ οικονομον λογικον μαρσιππιον οι λογικοι ονομαζουσιν.

<λα´>Γέροντας μὲν θυμοῦ, τοὺς δὲ νέους γαστρὸς κρατεῖν παρακάλει· τοὺς μὲν γὰρ οἱ ψυχικοί, τοὺς δὲ ἐπὶ πλεῖστον οἱ σωματικοὶ διαμάχονται δαίμονες.

31. Exhort the elders to mastery of anger and the young to mastery of the stomach. For against the former strive the demons of the soul, and against the latter, for the most part, those of the body.

ܩܠܗ ܠܣ̈ܒܐ ܐܦܝܣ ܕܢܠܒܟܘܢ ܚܡܬܗܘܢ. ܘ̈ܠܛܠܝܐ ܕܢܙܟܘܢ ܟܪܣܗܘܢ. ܥܡ ܣ̈ܒܐ ܓܝܪ ܚܫ̈ܐ ܢܦܫ̈ܢܝܐ ܡܬܟܬܫܝܢ. ܘܥܡ ܛ̈ܠܝܐ ܐܝܟ ܕܒܣܘܓܐܐ ܗܠܝܢ ܦܓܪ̈ܢܝܐ.

ρλε. τους γεροντας μεν πειθε του θυμου κατακρατειν τους δε νεους της γαστρος οτι τοις γερουσι τα ψυχικα παθη πολεμει τοις δε νεοις ως επι πλειστον τα σωματικα (σαρκικα)·

<λβ´>Ἔμφραττε στόματα τῶν καταλαλούντων ἐν ἀκοαῖς σου· καὶ μὴ θαυμάσῃς ὑπὸ πλείστων κατηγορούμενος· οὗτος γὰρ ὁ πειρασμὸς ἐκ δαιμόνων· τὸν γὰρ γνωστικὸν ἐλεύθερον εἶναι δεῖ μίσους καὶ μνησικακίας, καὶ μὴ βουλομένων.

32. Close your mouth to those who slander in your hearing; and do not be amazed when you are accused by many, for this is a temptation from the demons. For it is necessary for the gnostikos to be free from hatred and memory of evil, even when this is not what he wants.

ܒܠܘܡ ܦܘܡܐ ܕܗܢܘܢ ܕܡܪܡܝܢ ܒܐ̈ܕܢܝܟ ܥܠ ܚܒܪ̈ܝܗܘܢ. ܘܠܐ ܬܬܕܡܪ ܐܢ ܡܨܚܝܢ ܠܟ ܣ̈ܓܝܐܐ. ܗܢܐ ܓܝܪ ܢܣܝܘܢܐ ܕܝܕܘܥ̈ܬܢܐ ܐܝܬܘܗܝ ܡܢ ܕܝ̈ܘܐ. ܕܠܐ ܨܒܝܢ ܕܗܘܐ ܡܚܪܪ ܡܢ ܣܢܐܬܐ ܘܐܟܬܐ ܓܒܪܐ ܓܡܝܪܐ

επιστομιζε τους εν τοις ωσι σου των εταιρων καταλαλουντας και μη θαυ-μαζε ει πολλοι σε ονειδιζουσιν· ουτος γαρ εστιν ο των γνωστικων παρα των δαι-μονων πειρασμος ου βουλομενων τον τελειον ειναι μισους και κοτου αμοιρον.

<λγ´>Λέληθεν ἴσως ἑαυτὸν θεραπεύων ὁ διὰ τὸν Κύριον τοὺς ἀνθρώπους ἰώμενος· ὃ γὰρ προσάγει φάρμακον ὁ γνωστικός, τὸν μὲν πλησίον ἐνδεχομένως, ἑαυτὸν δὲ <ἀναγκαίως> ἰᾶται.

33. [Although] unaware of it, he is himself cured - the one healing others through the Lord. For the medicine which the gnostikos applies cures his neighbor insofar as it can, but [it cures] him of necessity.

ܩܠܘ ܗܘ ܐܝܢܐ ܕܡܛܠ ܐܠܗܐ ܠܒ̈ܢܝ ܐܢܫܐ ܡܐܣܐ܆ ܫܠܝܐܝܬ ܐܣܝܘܬܐ ܥܠ ܢܦܫܗ ܡܥܠ. ܣܡܐ ܓܝܪ ܕܡܩܪܒ ܝܕܘܥܬܢܐ ܠܚܒܪܗ܆ ܐܝܟ ܡܐ ܕܡܫܟܚܐ ܡܐܣܐ. ܠܢܦܫܗ ܕܝܢ ܐܠܨܐܝܬ ܟܠܗ

ρλϛ. | ο δια θεον τους ανθρωπους θεραπευων καθ' ησυχιαν τηι αυτου ψυχηι ιασιν επαγει· το γαρ φαρμακον υπο του γνωστικου επιβαλλομενον ποσως κατα δυνα-μιν του εταιρου αυτου ιαται την δε αυτου ψυχην αναγκαιως ολως.

34. You must not interpret spiritually everything that lends itself to allegory, but rather only that which is fitting to the subject; because if you do not act thus, you pass much time on Jonas’ boat, explaining every part of its equipment. And you will be humorous to your listeners, rather than useful to them: all of these sitting around you will remind you of this or that equipment, and by laughing [they] will remind you of what you have forgotten. [Guil retrv.152-153]¨...πάντα οἷα ἀλληγορίαν ἐπιδέχεσθαί ἐστι ... πρᾶγμα ...τῶν σκευῶν τῶν ἐν τῷ πλοίῳ

ܩܠܙ ܠܐ ܟܠܗܝܢ ܡ̈ܠܐ ܕܡ̈ܟܢܢ ܠܘܬ ܦܠܐ̈ܬܐ ܬܦܫܩ ܪܘܚܢܐܝܬ. ܐܠܐ ܐܝܠܝܢ ܕܡܘܬܪ̈ܢ ܠܗ ܠܫܪܒܐ. ܐܢ ܓܝܪ ܗܕܐ ܠܐ ܬܥܒܕ܆ ܙܒܢܐ ܣܓܝܐܐ ܬܦܩ: ܟܕ ܡܫܬܥܐ ܐܢܬ ܥܠ ܐܠܦܗ ܕܝܘܢܢ. ܟܕ ܡܬܥܨܐ ܐܢܬ ܕܚܕ ܚܕ ܡܢ ܡܐܢܐ ܕܐܠܦܐ܆ ܒܦܠܐܬܐ ܬܣܒܝܘܗܝ. ܠܘ ܒܠܚܘܕ ܝܘܬܪܢܐ ܠܐ ܥܒܕ ܐܢܬ ܠܫܡ̈ܘܥܝܟ܆ ܐܠܐ ܐܦ ܓܘܚܟܐ ܡܢܗܘܢ ܡܩܒܠ ܐܢܬ. ܘܟܠܗܘܢ ܗܠܝܢ ܕܫܡܥܝܢ. ܡܘܕܥܝܢ ܠܟ ܥܠ ܡܐ̈ܢܐ ܕܝܠܗ ܕܐܠܦܐ܆ ܘܒܓܘܚܟܐ ܣܓܝܐܐ ܗܘ ܐܝܢܐ ܕܛܥܐ ܠܡܨܥܬܐ ܡܝܬܝܢ

ρλζ. ου παντα ρηματα προς αλληγοριας πεφυκοτα πνευματικως εξηγησαι αλλα τα την υποθεσιν ωφελουντα· τουτο γαρ μη ποιων χρονον πολυν καταναλωσεις διεξη- γουμενος περι του Ιωνα πλοιου· βιαζομενος εν τι των του πλοιου σκεων διεξιων προς αλληγοριαν εκλαβειν ου μονον ουκ ωφελεις τους ακροωμενους αλλα και κατα- γελαστος αυτοις γιγνηι, παντων των ακουοντων σοι περι των του πλοιου σκευων γνωριζοντων τε και το αν πλανωμενον δια πολλου γελωτος | προφεροντων.

35. Invite the monks who come to you to speak concerning ethics, but not concerning doctrine, unless there are found some who could be devoted to these matters. [Guil retrv..154-155] ... παρακάλει ... περὶ ἠθικῆς ... περὶ τῶν δογμάτων ... ὕλαι

ܩܠܚ ܐܦܝܣ ܠܗܠܝܢ ܝ̈ܚܝܕܝܐ ܕܐܬܝܢ ܨܐܕܝܟ܆ ܕܟܠ ܚܕ ܥܠ ܐܣ̈ܟܡܐ ܕܕܚܠܬ ܐܠܗܐ ܘܕܕܘܒܪ̈ܐ ܕܡܝܬܪܘܬܐ ܢܡܠܠܘܢ ܥܡܟ܆ ܘܠܐ ܥܠ ܝܘܠܦܢܐ ܕܐܝܕܥܬܐ ܕܐܠܗܐ. ܒܪܡ ܐܠܐ ܐܢ ܐܫܬܟܚ ܐܢܫ: ܕܐܦ ܥܠ ܗܕܐ ܟܡܐ ܕܗܘ ܢܐܡܪ ܡܫܟܚ

ρλη. αναπειθε τους μοναχους σοι παραβαλλοντας ενα εκαστον περι των ειδων της θεοσεβειας και της εναρετου πολιτειας σοι διαλεγεσθαι, περι δε διδαχης της θεου γνωσεως μη· πλην ει τις υπαρχει και περι τουτου ποσως λεγειν δυναμενος.

<λϛ´>Λανθανέτω τοὺς κοσμικοὺς καὶ τοὺς νέους ὁ περὶ κρίσεως ὑψηλότερος λόγος, γεννῶν ῥᾳδίως τὴν καταφρόνησιν· οὐ γὰρ ἴσασιν ὀδύνην ψυχῆς λογικῆς καταδικασθείσης τὴν ἄγνοιαν.

36. [You must] keep hidden from seculars and from the young the exalted logoi concerning judgement, for this easily engenders [their] contempt: for they do not understand the suffering of the reasoning soul condemned to ignorance.

ܩܠܛ ܗܘܬ ܡܚܦܝܐ ܡܢ ܥܠܝܡ̈ܐ ܘܛ̈ܠܝܐ: ܡܠܬܐ ܡܥܠܝܬܐ ܕܥܠ ܕܝܢܐ܆ ܡܛܠ ܕܕܠܝܠܐܝܬ ܡܘܠܕܐ ܪܦܝܘܬܐ. ܠܐ ܓܝܪ ܡܣܬܟܠܝܢ ܟܐܒ̈ܐ ܕܢܦܫܐ ܡܠܝܠܬܐ: ܕܡܣܡ ܒܪܫܐ ܡܩܒܠܐ ܠܐ ܝܕܥܬܐ

ρλθ. καλυφθητω απο των νεων και νηπιων ο υψηλος περι της κρισεως λογος ως ραδιως ραθυμιαν γεννων οτι ουκ συνιασιν οδυνας ψυχης λογικης εκδικησιν δεχο-μενης την αγνωσιαν.

<λζ´>Ὁ ἅγιος Παῦλος ὑποπιάζων ἐδουλαγώγει τὸ σῶμα · μὴ ἀμελήσῃς οὖν τῆς διαίτης ἐν τῇ ζωῇ σου καὶ μὴ καθυβρίσῃς τὴν ἀπάθειαν σώματι παχεῖ <ταπεινώσας> αὐτήν.

37. St. Paul afflicted his body, reducing it to servitude (cf. ICor. 9:27): you, therefore, must not neglect your diet throughout your life; and do not { humiliate } apatheia with a thickened body.

ܩܡ ܐܢܗܘ ܕܦܘܠܘܣ ܩܕܝܫܐ ܟܒܫ ܗܘܐ ܦܓܪܗ ܘܡܫܥܒܕ܆ ܠܐ ܬܗܡܐ ܐܢܬ ܡܢ ܕܘܒܪ̈ܝܟ ܒܚ̈ܝܝܟ: ܘܬܨܥܪܝܗ ܠܠܐ ܚܫܘܫܘܬܐ: ܕܡܡܟܟ ܐܢܬ ܠܗ̈ ܒܦܓܪܐ ܠܐ ܡܫܥܒܕܐ. ܠܐ ܬܐܨܦ ܥܠ ܣܝܒܪܬܐ ܐܘ ܥܠ ܬܟܣܝܬܐ.

ρμ. ει ο αγιος Παυλος υπωπιαζεν αυτου το σωμα και εδουλαγωγησε μη αμελει συ της αναστροφης σον εν τηι ζωηι ωστε ονειδισαι την απαθειαν καταταπεινουντα εν σωματι ανυποτακτωι·

<λη´> Μὴ μεριμνήσῃς περὶ βρωμάτων ἢ ἐνδυμάτων , ἀλλὰ μέμνησο τοῦ Ἀβενὴρ τοῦ λευίτου ὃς τὴν κιβωτὸν ὑποδεξάμενος τοῦ Κυρίου, πλούσιος ἐκ πενήτων καὶ ἔνδοξος ἐξ ἀτίμων γέγονε .

38. Do not worry about food or garments: remember rather Abner the Levite, who after receiving the Ark of the Lord became rich out of poverty, and renowned out of ["after being held in"] contempt.

ܐܠܐ ܗܘܝܬ ܥܗܝܕ ܐܢܬ ܠܥܘܒܪ ܐܕܘܡ ܓܬܝܐ ܠܘܝܐ: ܗܘ ܕܩܒܠ ܩܒܘܬܐ ܕܡܪܝܐ ܘܗܘܐ ܥܬܝܪܐ ܡܢ ܡܣܟܢܘܬܗ: ܘܫܒܝܚܐ ܡܢ ܫܝܛܘܬܗ

μη μεριμνα περι βρωματος η ενδυματος αλλα μνημονευσον | Αβεδδαδομ του γεθθαιου λευιτου ος υποδεξαμενος την κιβωτον του θεου εγενετο πλουσιος εκ πενητος και ενδοξος εξ αδοξον.

39. A Bitter accuser of the gnostikos is his own conscience, and he cannot hide anything from it because it [sees] into the [secret] knowledge of the heart.

ܩܡܐ ܡܩܛܪܓܢܐ ܡܪܝܪܐ ܕܝܕܘܥܬܢܐ ܐܝܬܝܗ ܬܐܪܬܗ. ܘܠܐ ܡܫܟܚ ܡܛܥܐ ܠܗ ܡܕܡ܆ ܡܛܠ ܕܟܣ̈ܝܬܐ ܕܠܒܐ ܝܕܥܐ

ρμα. κατηγορος πικρος του γνωστικου η συνειδησις και ουδεν αυτην λαθειν δυναται τα της καρδιας κρυπτα ειδυιαν.

40. Be on your guard with regard to the fact that for each created thing there is not only a single logos, but a large number, according to the measure of each one. For the holy powers attain to the true logoi of the objects, but not unto the first, that which is known solely by Christ.

ܩܡܒ ܐܣܬܟܠ ܕܕܠܡܐ ܬܣܒܪ̈. ܕܚܕܐ ܗܝ ܥܠܬܐ ܕܟܠܗܝܢ ܗܠܝܢ ܕܗ̈ܘܝ. ܐܠܐ ܣ̈ܓܝܐܬܐ. ܘܐܝܟ ܡܫܘܚܬܐ ܕܕܘܒܪ̈ܘܗܝ ܕܐܢܫ. ܐܦ ܗܠܝܢ ܡܬ̈ܓܠܝܢ ܠܗ. ܐܦ ܓܝܪ ܗܠܝܢ ܚ̈ܝܠܐ ܩ̈ܕܝܫܐ܆ ܒ̈ܥܠܠܬܐ ܣ̈ܓܝܐܬܐ ܡܦܣܝܢ܆ ܠܘ ܕܝܢ ܒܗܠܝܢ ܪ̈ܝܫܝܬܐ: ܕܠܡܫܝܚܐ ܒܠܚܘܕ ܝ̈ܕܝܥܢ

ρμβ. εννοει μηποτε οιηι οτι μια παντων των γεγονοτων αιτια αλλα πολλαι και κατα μετρον της αναστροφης τινος και αυται αυτωι αποκαλυπτονται· και γαρ αι αγιαι δυναμεις πολλας επιστανται αιτιας αλλ' ου τας αρχικας μονωι τωι Χ. γνωστας.

<μα´>Πᾶσα πρότασις ἢ γένος ἔχει κατηγορούμενον, ἢ διαφοράν, ἢ εἶδος, ἢ ἴδιον, ἢ συμβεβηκός, ἢ τὸ ἐκ τούτων συγκείμενον· οὐδὲν δὲ ἐπὶ τῆς ἁγίας Τριάδος τῶν εἰρημένων ἔστι λαβεῖν. Σιωπῇ προσκυνείσθω τὸ ἄρρητον.

41. Every proposition has a predicate or a genus, or a distinction, or a species, or a property, or an accident, or that which is composed of these things. But on the subject of the Blessed Trinity, nothing of what has been said [here] is admissible. In silence let the ineffable be adored!

ܩܡܓ ܐܢ ܟܠ ܫܘܐܠܐ ܕܐܝܬ: ܥܠ ܓܢ̈ܣܐ ܡܫ̈ܚܠܦܐ ܡܘܕܥ: ܐܘ ܥܠ ܐ̈ܕܫܐ ܐܘ ܥܠ ܫ̈ܘܚܠܦܐ݊: ܐܘ ܥܠ ܓܕܫ̈ܐ: ܐܘ ܥܠ ܗܘ ܕܡܢ ܗܠܝܢ ܡܪܟܒ: ܠܝܬ ܕܝܢ ܡܕܡ ܒܬܠܝܬܝܘܬܐ ܩܕܝܫܬܐ ܚܕܐ ܡܢ ܗܠܝܢ܆ ܡܕܝܢ ܒܫܬܘܐ ܢܣܬܓܕ ܗܘ ܕܠܐ ܡܬܡܠܠ

ρμγ. ει πασα προτασις η γενος εχει κατηγορουμενον η ειδος η διαφοραν η ιδιον η συμβεβκος η το εκ τουτων συγκειμενον ουδεν δε επι της αγιας τριαδος των ειρη μενων εστι λαβειν | σιωπηι προσκυνεισθω το αρρητον.*) *) so der richtige Text des mißverst. Wortes cf. Socrat. h. 620 A.

<μβ´>Πειρασμὸς γνωστικοῦ ἐστιν ὑπόληψις ψευδὴς περὶ τὸν νοῦν ἱσταμένη τοῦ ὑπάρχοντος μὲν <ὡς μὴ ὑπάρχοντος, τοῦ δὲ μὴ ὑπάρχοντος ὡς ὑπάρχοντος, καὶ τοῦ ὑπάρχοντος μὲν> μὴ οὕτως δὲ ὑπάρχοντος ὥσπερ γέγονε.

42. The temptation of the Knower is a spurious conjecture which presents itself to the intellect either as [really] existing { when it does not exist, as not existing when it does exist, or as existing } in some manner which it is not.

ܩܡܕ ܢܣܝܘܢܗ ܕܝܢ ܕܝܕܘܥܬܢܐ ܐܝܬܘܗܝ܆ ܡܣܒܪܢܘܬܐ ܕܓܠܬܐ ܕܗܘܝܐ ܒܗܘܢܐ: ܐܝܟ ܗܘ ܕܠܐ ܐܝܬܝܗ: ܘܕܗܝ ܕܠܐ ܐܝܬܝܗ ܐܝܟ ܗܝ ܕܐܝܬܝܗ. ܐܝܕܐ ܕܝܢ ܕܐܝܬܝܗ܆ ܠܘ ܕܝܢ ܐܝܟ ܕܐܝܬܝܗ̇ ܐܘ ܗܘܬ ܡܣܬܒܪܐ

ρμδ. πειρασμος του γνωστικου εστιν οιησις ψευδης εν νοι υπαρχουσα πραγ- ματος οντος μεν ως ουκ οντος του δε ουκ οντος ως οντος, του δε οντος αλλ' ουχ ως εστι η ην νομιζομενου.

43. The sin of the gnostikos is false knowledge concerning matters themselves or their contemplations, which is caused by some passion or because this is not in sight of the good that is being [investigatively] discussed. [Guil retrv..170-171] ἁμαρτία γνωστικοῦ . . . γνῶσις ψευδὴς αὐτῶν τῶν πραγμάτων ἢ τῆς θεωρίας αὐτῶν . . . τὴν ζήτησιν[29] ποιεῖσθα

ܩܡܗ ܚܛܝܬܐ ܕܝܕܘܬܢܐ ܐܝܬܝܗ܆ ܝܕܥܬܐ ܕܓܠܬܐ ܕܨ̈ܒܘܬܐ ܐܘ ܕܣܘܟܠܗܝܢ: ܕܐܬܝܠܕܬ ܡܢ ܚܫܐ ܐܝܢܐ ܕܗܘ: ܐܘ ܕܠܘ ܡܛܠܬܗ ܕܫܦܝܪܬܐ ܡܥܩܒܝܢܢ ܥܠܝܗܝܢ ܕܨ̈ܒܘܬܐ

ρμε. αμαρτια του γνωστικου εστι γνωσις ψευδης των πραγματων η των αυτων νοηματων γεννωμενη υπο παθους ουτινοσουν η δια το μη δι' αυτο το καλον ημας εραυναν περι των οντων (= πραγματων).

<μδ´>Τέσσαρας ἀρετὰς καὶ τῆς θεωρίας αὐτῆς, παρὰ τοῦ δικαίου Γρηγορίου μεμαθήκαμεν εἶναι, φρόνησιν καὶ ἀνδρείαν, σωφρο-σύνην καὶ δικαιοσύνην· καὶ φρονήσεως μὲν ἔργον ἔλεγεν εἶναι τὸ θεωρεῖν τὰς νοερὰς καὶ ἁγίας δυνάμεις δίχα τῶν λόγων· τούτους γὰρ ὑπὸ τῆς σοφίας μόνης δηλοῦσθαι παραδέδωκεν· ἀνδρείας δὲ τὸ ἐγκαρτερεῖν τοῖς ἀληθέσι καὶ πολεμούμενον, καὶ μὴ ἐμβατεύειν εἰς τὰ μὴ ὄντα· τὸ δὲ παρὰ τοῦ πρώτου γεωργοῦ δέχεσθαι τὰ σπέρματα καὶ ἀπωθεῖσθαι τὸν ἐπισπορέα , τῆς σωφροσύνης ἴδιον ἀπεκρίνατο εἶναι· δικαιο-σύνης δὲ πάλιν, τὸ κατ’ ἀξίαν ἑκάστῳ τοὺς λόγους ἀποδιδόναι, τὰ μὲν σκοτεινῶς ἀπαγγέλλουσαν, τὰ δὲ δι’ αἰνιγμάτων σημαίνουσαν, τινὰ δὲ καὶ φανεροῦσαν πρὸς ὠφέλειαν τῶν ἁπλουστέρων.

44. There are four virtues necessary for contemplation, according to the teaching of the just Gregory: prudence, courage, temperance, and justice. (1) The work of prudence, it is said, is the contemplation of the holy and intelligent powers apart from their logoi; for this latter belongs to wisdom alone, according to the tradition we have received. (2) Courage is steadfast perseverance in the truth, even to the point of combat, as well as refraining from entry into that which has no existence. (3) The reception of the first sower’s seed and the rejection of what is sown secondarily - this is the proper work of continence, according to [Gregory’s] explanation. (4) Justice’s task is to give to each, according to his worth, a word: that is, proclaiming some things darkly; using parables to make other things known; and clearly explaining still others for the benefit of the simple.

ܩܡܘ ܐܪ̈ܒܥ ܡܝܬܪ̈ܬܐ ܕܕܘܒܪ̈ܐ ܘܕܚܙܬܐ ܫܒܝܚܬܐ: ܡܢ ܛܘܒܢܐ ܓܪܝܓܘܪܝܣ ܝܠܦܢܢ. ܕܐܝܬܝܗܝܢ ܗܠܝܢ. ܣܟܘܠܬܢܘܬܐ ܘܢܟܦܘܬܐ. ܘܚܝܠܬܢܘܬܐ ܘܟܢܘܬܐ. ܘܥܒܕܐ ܕܣܟܘܠܬܢܘܬܐ ܐܝܬܘܗܝ܆ ܕܢܚܙܐ ܐܢܫ ܐܦ ܚ̈ܝܠܐ ܗܠܝܢ ܝܕܘܥ̈ܬܢܐ ܩ̈ܕܝܫܐ: ܟܕ ܠܐ ܡܦܣ ܒ̈ܥܠܠܬܗܘܢ. ܘܥ̈ܠܬܐ ܓܝܪ ܡܢ ܚܟܡܬܐ ܗܘ ܕܐܠܗܐ ܕܡܬ̈ܓܠܝܢ ܐܫܠܡ ܠܢ܀ ܕܚܝܠܬܢܘܬܐ ܕܝܢ ܥܒܕܐ ܐܝܬܘܗܝ܆ ܡܚܡܣܢܢܘܬܐ ܕܠܘܬ ܫܪܝܪ̈ܬܐ: ܐܦ ܟܕ ܡ̈ܚܝܢ ܥܡܢ ܩܪܒܐ. ܘܕܠܐ ܗܘܝܢ ܒܨܝܢܢ ܠܗܠܝܢ ܕܠܐ ܐܝܬܝܗܝܢ܀ ܕܢܩܦܘܬܐ ܕܝܢ ܥܒܕܐ ܐܝܬܘܗܝ܆ ܕܢܩܒܠ ܙܪܥܐ ܪܝܫܝܐ ܕܡܢ ܐܟܪܐ ܫܡܝܢܐ ܐܙܕܪܥ ܒܢ. ܘܕܢܕܚܘܩ ܡܢܢ ܠܙܪܘܥܐ ܕܙܝ̈ܙܢܐ܀ ܕܟܐܢܘܬܐ ܕܝܢ ܥܒܕܐ ܐܝܬܘܗܝ܆ ܕܠܟܠ ܐܢܫ ܐܝܟ ܕܫܘܐ ܬܦܠܓ ܘܬܬܠ ܠܗ. ܐܢ ܡ̈ܠܐ ܘܐܢ ܣܘܥܪ̈ܢܐ. ܐܝܬ ܕܝܢ ܐܡܬܝ܆ ܕܥܡܘܛܐܝܬ ܐܡܪܐ ܠܗ̈ܝܢ ܠܡ̈ܠܐ ܘܒܐܘܝܢܕܬܐ ܡܘܕܥܐ ܨܒܝܢܗ: ܘܐܝܬ ܟܕ ܓܠܝܐܝܬ ܐܡܪܐ ܡܠܬܗ܆ ܐܝܟ ܕܠܝܘܬܪܢܐ ܕܦܫ̈ܝܛܐ

ρμϛ. τεσσαρας αρετας και τας θεωριας αυτων παρα του δικαιου Γρηγοριου μεμαθηκαμεν ειναι, φρονησιν και ανδρειαν σωφροσυνην και δικαιοσυνην. και φρονη-σεως μεν εργον ελεγεν ειναι το θεωρειν τας νοερας και αγιας δυναμεις διχα των λογων· τουτους γαρ υπο της | σοφιας δηλουσθαι παραδεδωκεν. ανδρειας δε το εγκαρ-τερειν τοις αληθεσι και πολεμουμενον και μη εμβατευειν εις τα μη οντα. το δε παρα του πρωτου γεωργου δεχεσθαι σπερματα και απωθεισθαι τον επισπορεα της σωφρο-συνης ιδιον απεκρινατο ειναι. δικαιοσυνης δε παλιν το κατ' αξιαν εκαστου λογον αποδιδοναι τα μεν σκοτεινως απαγγελουσαν τα δε δι' αινιγματων σημαινουσαν τινα δε και φανερουσαν προς ωφελειαν των απλουστερων.

<με´>Τῆς ἀληθείας ὁ στύλος ὁ καππαδόκης Βασίλειος· τὴν μὲν ἀπὸ ἀνθρώπων, φησίν, ἐπισυμβαίνουσαν γνῶσιν, προσεχὴς μελέτη καὶ γυμνασία κρατύνει· τὴν δὲ ἐκ Θεοῦ χάριτος ἐγγινομένην, δικαιοσύνη καὶ ἀοργησία καὶ ἔλεος· καὶ τὴν μὲν προτέραν, δυνατὸν καὶ τοὺς ἐμπαθεῖς ὑποδέξασθαι· τῆς δὲ δευτέρας οἱ ἀπαθεῖς μόνοι εἰσὶ δεκτικοί· οἳ καὶ παρὰ τὸν καιρὸν τῆς προσευχῆς τὸ οἰκεῖον φέγγος τοῦ νοῦ περιλάμπον αὐτοὺς θεωροῦσιν.

45. That column of truth, the Cappadocian Basil has said: the Knowledge which comes from men is strengthened by careful meditation and diligent exercise; however the [knowledge] that by God’s grace has come to be within us [is strengthened] by justice, by the refusal to indulge anger, and by compassion. The first [Knowledge] can be received by those still subject to passion; the second [Knowledge] is received only by those [who have achieved] apatheia - those who are also able at the time of prayer to contemplate the illuminating gentle radiance proper to their nous.

ܩܡܙ ܥܡܘܕܐ ܕܫܪܪܐ ܒܣܠܝܘܣ ܩܦܘܕܘܝܐ ܐܡܪ ܗܘܐ܆ ܕܝܕܥܬܐ ܕܡܢ ܒܢܝܢܫ̈ܐ ܓܕܫܐ ܨܐܕܝܢ ܡܢ ܗܓܝܢܐ ܐܡܝܢܐ ܘܡܢ ܗܪܓܐ ܬܟܝܒܐ ܡܬܚܝܠܐ. ܠܝܕܥܬܐ ܕܡܢ ܛܝܒܘܬܐ ܕܐܠܗܐ ܗܘܝܐ ܨܐܕܝܢ܆ ܟܐܢܘܬܐ ܡܢܛܪܐ. ܘܗܝ ܕܠܐ ܗܘܐ ܣܠܩ ܪܘܓܙܗ ܘܡܪܚܡܢܘܬܐ. ܘܠܗܝ ܝܕܥܬܐ ܕܡܢ ܒܢܝ̈ܢܫܐ܆ ܡܫܟܚܝܢ ܐܦ ܐܝܠܝܢ ܕܬܚܝܬ ܚܫ̈ܐ ܐܢܘܢ ܠܡܩܒܠܘ. ܕܝܕܥܬܐ ܕܝܢ ܕܐܠܗܐ ܡܩ̈ܒܠܢܐ ܐܝܬܝܗܘܢ: ܗܠܝܢ ܕܡܥܠܝܢ ܡܢ ܚܫ̈ܐ. ܗܠܝܢ ܕܒܙܒܢܐ ܕܨܠܘܬܐ܆ ܚܙܝܢ ܨܡܚܐ ܕܢܘܗܪܐ ܕܗܘܢܗܘܢ ܕܕܢܚ ܥܠܝܗܘܢ

ρμζ. της αληθειας ο στυλος καππαδοκης Βασιλειος την μεν απ' ανθρωπων φησιν επισυμβαινουσαν γνωσιν προσεχης μελετη | και γυμνασια κρεισσω ποιει την δε εκ θεου χαριτος εγγιγνομενην δικαιοσυνη και αοργησια και ελεος· την μεν προτεραν δυνατον και τους εμπαθεις υποδεξασθαι της δε δευτερας οι απαθεις μονοι εισι δεκτικοι οι και παρα τον καιρον της προσευχης το οικειον φεγγος του νου περιλαμπον αυτους θεωρουσι.

<μϛ´>Τῶν Αἰγυπτίων ὁ ἅγιος φωστὴρ Ἀθανάσιος· τὴν τράπεζαν, φησί, Μωϋσῆς εἰς τὸ βόρειον μέρος στῆσαι προστάσσεται · γινωσκέτωσαν οἱ γνωστικοὶ τίς ὁ πνέων ἐστὶ κατ’ αὐτῶν, καὶ πάντα πειρασμὸν γενναίως ὑπομενέτωσαν, καὶ μετὰ προθυμίας τοὺς προσιόντας τρεφέτωσαν.

46. The holy luminary of Egypt, Athanasius, said: "Moses received the command to place the table standing towards the North. The Knowers must know which [temptation] blows against them: and they are to stand firm against all species of temptation; and with eager zeal feed those who appear.

ܩܡܚ ܟܘܟܒܐ ܩܕܝܫܐ ܕܡܨܪ̈ܝܐ ܐܬܢܣܝܘܣ ܐܡܪ ܗܘܐ܆ ܕܐܢ ܡܘܫܐ ܐܬܦܩܕ: ܕܦܬܘܪܐ ܡܢ ܓܒܐ ܕܓܪܒܝܐ ܢܣܝܡ܆ ܘܠܐ ܠܗܘܢ ܠܝ̈ܕܘܥܬܢܐ ܕܢܣܬܟܠܘܢ. ܡܢܘ ܗܘ ܕܢܫܡ ܠܘܩܒܠܗܘܢ. ܘܚܝܠܬܢܐܝܬ ܟܠ ܢܣܝ̈ܘܢܝܢ ܠܡܣܝܒܪܘ܆ ܘܒܨܒܝܢܐ ܛܒܐ ܠܗܠܝܢ ܕܐܬܝܢ ܨܐܕܝܢ ܢܬܪܣܐ

ρμη. των Αιγυπτιων ο αγιος φωστηρ Αθανασιος την τραπεζαν φησι μωυσης ει εις το βορρειον μερος στησαι προστασσεται γιγνωσκετωσαν οι γνωστικοι τις ο πνεων εστι κατ' αυτων και παντα περασμον γενναιως υπομενετωσαν και μετα προθυμιας τους προσιοντας τρεφετωσαν.

<μζ´>Ἔλεγεν ὁ τῆς Θμουϊτῶν ἐκκλησίας ἄγγελος Σαραπίων ὅτι ὁ νοῦς μὲν πεπωκὼς πνευματικὴν γνῶσιν τελείως καθαίρεται, ἀγάπη δὲ τὰ φλεγμαίνοντα μόρια τοῦ θυμοῦ θεραπεύει· πονηρὰς δὲ ἐπιθυμίας ἐπιρρεούσας ἵστησιν ἐγκράτεια.

47. IT was said by the angel of the church of Thumis, Serapion, that the intellect by drinking spiritual knowledge is perfectly purified; Charity heals the burning parts of the irascible self The flux of evil desiring is stanched by self-control.

ܩܡܛ ܐܡܪ ܗܘܐ ܡܠܐܟܐ ܕܥܕܬܐ ܕܬܕܡܘܪ ܕܫܡܗ ܗܘܐ ܣܪܦܝܘܢ. ܕܗܘܢܐ ܕܡܠܝܐܝܬ ܐܫܬܝ ܝܕܥܬܐ ܪܘܚܢܝܬܐ ܡܬܕܟܐ. ܚܘܒܐ ܕܝܢ ܬܙܝܙܘܬܐ ܕܡ̈ܢܘܬܐ ܕܚܡܬܐ ܡܐܣܐ ܪܕܝܐ ܓܝܪ ܕܪ̈ܓܝܓܬܐ ܒܝܫ̈ܬܐ. ܟܠܝܐ ܥܢܘܝܘܬܐ

ρμθ. ελεγεν ο της Θμυιτων | εκκλησιας αγγελος Σεραπιων οτι ο νους μεν πεπωκως πνευματικην γνωσιν τελειως καθαιρεται αγαπη δε τα φλεγμαινοντα μορια του θυμου θεραπευει πονηρας δε επιθυμιας επιρρεουσας ιστησιν εγκρατεια.

<μη´>Τοὺς περὶ προνοίας καὶ κρίσεως κατὰ σαυτὸν ἀεὶ γύμναζε λόγους, φησὶν ὁ μέγας καὶ γνωστικὸς διδάσκαλος Δίδυμος, καὶ τούτων τὰς ὕλας διὰ μνήμης φέρειν πειράθητι· ἅπαντες γὰρ σχεδὸν ἐν τούτοις προσπταίουσι. Καὶ τοὺς μὲν περὶ κρίσεως λόγους ἐν τῇ διαφορᾷ τῶν σωμάτων καὶ τῶν κόσμων εὑρήσεις· τοὺς δὲ περὶ προνοίας ἐν τοῖς τρόποις τοῖς ἀπὸ κακίας καὶ ἀγνωσίας ἐπὶ τὴν ἀρετὴν ἢ ἐπὶ τὴν γνῶσιν ἡμᾶς ἐπανάγουσι.

48. "Exercise yourself continuously in the logoi of providence and judgment," said the great Knower and teacher Didymus, "and strive to bear in your memory their material [expressions]: for nearly all are brought to stumbling through this. And you will discover the logoi of judgment in the diversity of bodies and worlds, and those of providence in the means by which we return from vice and ignorance to virtue or to knowledge."

ܩܢ ܒܡ̈ܠܐ ܓܝܪ ܕܥܠ ܒܛܝܠܘܬܐ ܕܐܠܗܐ ܘܕܝܢܐ ܕܥܬܝܕ. ܒܝܬ ܠܟ ܘܠܢܦܫܟ ܐܬܗܓܐ ܠܡ ܐܡܪ ܗܘܐ: ܗܘ ܪܒܐ ܝܕܘܥܬܢܐ ܘܡܠܦܢܐ ܕܝܕܡܘܣ. ܘܗ̈ܢܝܢ ܗܠܝܢ ܐܬܚܦܛ ܕܬܩܒܘܥ ܐ̈ܢܝܢ ܒܥܘܗܕܢܟ. ܟܠܗܘܢ ܓܪ ܒܢܝܢܫ̈ܐ ܐܝܟ ܕܒܣܘܓܐܐ ܒܗܠܝܢ ܡܬܬܩܠܝܢ. ܘܡ̈ܠܐ ܕܥܠ ܕܝܢܐ ܡܫܟܚܬ ܠܗ̈ܝܢ ܒܚ̈ܘܠܦܐ ܕܓܘܫ̈ܡܐ ܘܕܥ̈ܠܡܐ ܒܛܝܠܘܬܐ ܕܝܢ ܕܐܠܗܐ ܡܣܬܟܠ ܐܢܬ܆ ܡܢ ܗܠܝܢ ܐܣ̈ܟܡܐ ܕܡܢ ܒܝܫ̈ܬܐ ܠܘܬ ܡܝܬܪܘܬܐ ܕܝܕܥܬܐ ܡܦܢܝܢ ܠܢ

ρν. τους περι προνοιας και κρισεως κατα σαυτον αει γυμναζε λογους φησιν ο μεγας και γνωστικος διδασκαλος Διδυμος και τουτων τας υλας δια μνημης φερειν πειρασθητι· απαντες γαρ σχεδον εν τουτοις προσπταιουσι· και τους μεν περι κρισεως λογους εν τηι διαφοραι των σωματων και κατα τον κοσμον ευρησεις τους δε περι προνοιας εν τοις τροποις τοις απο κακιας και αγνωσιας επι την αρετην η επι την γνωσιν ημας επαναγουσιν.

49. The goal of the praktike is to purify the intellect and to render it free of passions; that of the gnostike is to reveal the truth hidden in all beings; but to distance the intellect from matter and to turn it towards the First Cause - this is a gift of theology. [Guil rtrv.190-191] ... τὴν ἀλήθειαν κεκρυμμένην ἐν πᾶσι τοῖς γεγονόσιν . . . τὸ ἀφίστασθαι τὸν νοῦν ἀπὸ τῶν ὑλῶν καὶ τρέπεσθαι πρὸς . . .πρὸς τὴν πρώτην αἰτίαν . . . θεολογική [θεολογία]

ܩܢܐ ܢܝܫܐ ܕܕܘܒܪ̈ܐ ܛ̈ܒܐ ܕܢܕܟܘܢ ܗܘܢܐ. ܘܢܥܒܕܘܢܝܗܝ ܠܐ ܡܩܒܠܢܐ ܕܚ̈ܫܐ ܢܝܫܐ ܕܝܢ ܕܝܕܥܬܐ ܕܟ̈ܝܢܐ܆ ܕܬܚܘܐ ܫܪܪܐ ܕܛܡܝܪ ܒܨ̈ܒܘܬܐ ܕܢܦܪܩ ܕܝܢ ܐܢܫ ܗܘܢܗ ܡܢ ܟܠܗܝܢ ܐܪ̈ܥܢܝܬܐ: ܘܢܦܢܝܘܗܝ ܠܘܬ ܗܝ ܝܕܥܬܐ ܪܝܫܝܬܐ ܕܟܠ܆ ܡܘܗܒܬܐ ܗܝ ܕܚܙܬܐ ܕܐܠܗܐ.

ρνα. σκοπος της μεν πρακτικης τον νουν αποκαθαριζειν και των | παθων ου δεκτικον καθισταναι, της δε φυσιολογιας την αληθειαν αποφηναι την εν τοις πραγ-μασιν κρυπτην· το δε αποστησαι τινα τον νουν παντων των γηινων και προς την κεφαλαιωδη απαντων επαναγειν γνωσιν χαρισμα εστι της θεου οψεως.

50. Gazing fixedly upon the archetype, I strive to engrave the images without neglecting anything which might accomplish the gaining [back] of the fallen-away.

ܐܬܚܦܛ ܠܡܨܪ ܨܠܡܟ܆ ܠܘܩܒܠ ܕܡܘܬܐ ܩܕܡܝܬܐ ܘܪܝܫܝܬܐ. ܘܠܐ ܬܗܡܐ ܡܢ ܝܘܬܪܢܟ. ܟܕ ܡܬܬܓܪ ܐܢܬ ܒܟܠܗܝܢ ܕܦܓ̈ܥܢ ܒܟ ܫܠܡ܀܀

σπευδε (πει-ρασθητι?) την εικονα σου μεταναπλαττειν καθ' ομοιωσιν του αρχετυπου και μη αμελει του κερδους σου εν τοις σοι συμβαινουσιν ολοις εμποριζομενος.